Kraken
Kraken is het in gebruik nemen van ontroerend goed zonder de toestemming van de eigenaar. Dit kan gaan om een gebouw of een woonboot. Degene die kraakt wordt een kraker genoemd. Krakers hebben vaak politieke motieven om te kraken of doen dit om woningnood tegen te gaan.
Geschiedenis van het kraken
In 1964 werden de eerste openlijke kraakacties gevoerd.In 1969 werd woningbureau de Koevoet opgericht om het kraken meer te organiseren. Woningzoekenden konden zich aanmelden. In 1970 is er een protest gehouden tegen de woningnood en leegstand van gebouwen. In 1973 probeerde men een wetsvoorstel te doen om kraken tegen te gaan maar de Raad van Kerken steunde het kraken. Het ging immers woningnood tegen. Dat was reden voor de kraakbeweging om in 1975 een landelijk overleg tussen kraakgroepen te houden.
In 1987 trad de leegstandswet in werking. Krakers moesten het melden wanneer zij een gebouw of woonboot hadden gekraakt. Wanneer zij dat niet deden konden zij civiel gedagvaard worden. In 1994 kwam de huisvestingswet. Gebouwen die korter dan 12 maanden leegstaan mogen niet gekraakt worden.
Kraakpanden
In Nederland zijn diverse kraakpanden geweest. Ook nu zijn er nog kraakpanden in Nederland. Tivoli in Utrecht, de Melkweg en Paradiso in Amsterdam waren vroeger kraakpanden. Een ander bekend voorbeeld van een kraakpand was de Blauwe Aanslag in Den Haag, dat sinds 1980 werd gekraakt. De Blauwe Aanslag was een voormalig Rijksbelastingkantoor. Inmiddels is de Blauwe Aanslag gesloopt.
Alternatieven voor kraken: antikraak en adhoc wonen
Er zijn diverse alternatieven voor kraken. Als het huren of het kopen van een huis niet mogelijk is, zou men kunnen besluiten om antikraak of adhoc te gaan wonen. Voordeel is dat je niet zulke lange wachtlijsten hebt als bij huurwoningen en je niet zoveel geld hoeft te hebben als wanneer je een huis koopt. Het nadeel is dat je vrij weinig rechten hebt als je antikraak of adhoc woont.
Kraakverbod
In 2003 werd door het Tweede Kamerlid Jan ten Hoopen van het CDA een voorstel gedaan om kraken te verbieden. In 2006 maakten Sybilla Dekker van Volkshuisvesting en Piet Hein Donner van Justitie bekend dat zij het kraken eveneens illegaal willen maken. Er kwam echter grote kritiek van Alexander Pechtold, die op dat moment minister was (Grotestedenbeleid). Tevens had Alexander Pechtold de wethouders van de vier grootste steden van Nederland achter zich. Op 9 februari 2009 dienden het CDA, de ChristenUnie en de VVD een gezamenlijk initiatiefvoorstel voor een kraakverbod bij de Tweede Kamer in.
Op 1 oktober 2010 is er een officieel kraakverbod ingegaan. Kraken is vanaf deze datum strafbaar. Tot 1 oktober 2010 mocht iemand een pand kraken op het moment dat dit pand 12 maanden leegstond. Ook moest de kraker aantonen dat hij of zij in zijn gekraakte pand huisvrede had. Het kraakpand moest dus vaste muren hebben en een afgesloten deur. De krakers moesten daadwerkelijk in het kraakpand wonen. Bij een kraak moest hier altijd melding van worden gemaakt bij de gemeente.